Her Gecem Işte Böyle

yokluğunun sancısı içimde
geçmedi hala
herkes sen gibi gözlerimde
gelemeyeceğini bile bile
bekliyorum çaresizce
acı çekmeye alışmış yüreğim
kalbim yaralı
gözlerim hep ağlamaklı
biliyorum duymuyorsun feryadımı
görmüyorsun perişan halimi
yokluğun o kadar acımasız ki
yaşama hevesimi bile aldı benden
herşey o kadar sıradan ki
yüzüm bir türlü gülmedi
sana öyle ihtiyacım var ki
varlığın bile az gelir
ne zaman son bulur bu hasret bilemem
aklım fikrim darmadağın
ne yediğim belli ne içtiğim
ne söylediğim belli ne dinlediğim
dudaklarım bir sana konuşur
kulaklarım bir senin sesine alışık
ellerim bir senin ellerini tutuyor
hiç korkmadan , utanmadan
herşeye alışığım seninle
seni arıyor her yanım
seni görmek istiyor gözlerim
ellerim ellerini arıyor
dudaklarım bir senin dudaklarında
yanarcasına ısıtıyor içimi
tenim bile hasret tenine
tek başımayım şimdi oysa
yatağımda yalnız başıma
yastığımın diğeri bomboş
öyle üşüyorum ki geceleri
sensizlik donduruyor içimi
ne zaman kurtulurum bu acıdan bilmiyorum
içim buruk , bedenim ruhum soğuk
dudaklarım soluk , ellerim boş
gözlerim her an ağlamaklı gibi
zor tutuyorum bazen kendimi
sadece yatağımda ağlıyorum
sessizce ve sabaha kadar
her gecem işte böyle
hep sana hasret , hep sana aç...