Her Mevsim Baharımdın Yüreğimde

öyle b/akma
acılar içinde yüreğim

yok işim seninle varsa eğer
kulp mu takılsın

kuyu dibine b/akarsın
endamını seyre durursun
hayalini gördüğün ana kadar

tepinmeyin beyler
bu dünya kimseye kalmaz
yaptığınız işler sevdanıza benzer
onada karaborsa sararsa eğer

adamcılıktan kurtulalım
derken
tamda ipi sapa gelmezin
adamdan sayıldığı günlere
döndük

inanmazsanız
dört gözüm kör olsun
sevgilerlerden geçilmezken
dört sevgili bir sevgili etmezi
ne günlere k/aldık

her mevsim kışa savruldu
baharlar kışa döndü
benim memleketimin açları
yoksulları zinzirlendi duvarları

beyler gocunmayın
darağaçta sallanan kedi köpek misali
değildinizde
ne tez miyavladınız
hav havlara

gözüm
kendini bilenin yol kestirenin
arkada olmaz g/özü
hasretine biraktiğin dualarınla kal

bulut olup maviliğe karıştığın
uzak bir ülkenin yakın bir şehrinde kala kaldığım
sensizliğin
şiire vurulan prangaların eskitti

dilime sarılan neron sayıklamalar
asıl incinendi
ve incitendi ruhumun perdesine gizlenen
kuş kanadı kalem izleri

biliyordum
ve bilmezliğin uzağında yürüyordum

severek ölümü bahtiyar bilmek
ne bilesin
beyhüde geçen her zaman bir ömüre saysan
kalan ve gelecek günlere
bir onur bil

duruşun sevdası ölümü daha anlamlı olsun
ve geç kalan yılların arta kalan aşk naraları
deniz içinde alabora olduğu günlere say
içimizde kalan anılarım

seninle nefes aldığım
her mevsim baharımdın
yüreğimin mevsimlerine
anılar bıraktın

*sen her mevsim baharımdın/Güzelim*

05*02*12*Karataş