Her Sabah Tan Yeli Eser Yüreğimin Sularına

Her sabah tan yeli eser rüzgarla savrulur yollarıma
bir umut b/ekle gülüşün sende k/alsın

gidesim var dostlar
uzak bir denizin çağlayan sularına dinmeyen sesini duymaya

her karanlığın birde sabahı varken gidesim var tan seli eserken
seni düşlerime sardığım rüzgarınla esmeye
alacakaranlığın soğuk nefesiyle yüzüme vuran serin rüzgarla

şimdi ne desem ki toplandığım
hüzünlü bakışları acıya güzele ele sığmayan sulara attım kendimi
dalgaları serinletirdi yüzüm buza kesilirken
gülüşlerin olacak sevinçler dağımak için
bilirim ne kadar acıya çalıyorsa gülüşlere sayıldığını

sevmek o kadar zor ki
hele gerçekliğin diliyle anlatmak kadar yaşamaktır zor olan
her sabahın sen yelleri eserken yüreğimin sularında
sen uzakta dost y/eli esersin yar..

şimdi bütün sözcüklerden bir kalp yapsam içine çiçeklerı koysam
gönüle çalan dertlere yalnızlık bıraksam
sana yollasam
'' baban sana hiç demedim mi ? ''ne ekersen onu biçersin''
kızım...

şimdi benden gidersen ben senden olurum yar
gitmek gelmek kadar güzel gülüşlerin bende saklandı
hüzünler savrulsun rüzgarlara gülüşlerini bana yolla

öyle yaşamak kolayda değil dostlar
yorganım kısa ise uzatma ayakların üşür sokaklarda kalınca
bu sevdam başımdan kısa geçti sensizliğinle
bensiz geçen her saatin bir ömürden keşkelere borca s/ayıldı

ben gözlerimle kalırım sana doymak bilmeyen sabahı tan yeli esen günlerde...
her sabah tan yeli eser yüreğimin sularına...

20*07*13*K*a*r*a*t*a*ş*