Her Şey Bitti Derken

Hiç bitmeyecek,
Bir ömür sürecek derken,
Gönlümün en saf halinden vurdular beni.
Koca bedenime yüreğimi dar ettiler.
Umutlarımı birer birer öldürdüler.
Beni kendi içimde boğdular.
Tükendim.
Kader ulan dedim!
Kader...
Gönlümü çıkmaz sokaklara hapsettim.
Zamanı kendi ellerimle yalnızlığa heba ettim.
Yıllarca bedenimde kendi cesedimi taşıdım.
Gidişine bahaneler bularak kendimi avuttum.
Yürüdüm.
Adımlarım karanlık sokakların,
Kaldırım taşlarını aşındırdı.
Yüreğimin rengini soldurdu.
Bittim ulan dedim!
Bittim...
Öldürdüler beni,
Karanlığa hapsettiler,
Yüreğime cesedimi gömdüler dedim!
Ta ki o kadın çıkıp gelene kadar...
Kaderi yendim ben!
Kaderi...
Hem de hiç ummadığım anda.
Her şey bitti derken,
Ufacık elleriyle bana mutluluk getirdi.
Kanayan yaralarımdan öptü.
Saçlarıyla sakallarımı sardı.
Her şey bitti derken,
Başlangıcım oldu.
Bitti derken aydınlığı gördü gözlerim.
Umudunu yitirmiş gönlüme umudundan ekti.
Solgun,cesede dönmüş bedenimi iyileştirdi.
O kadın beni sabırla iyi etti...
Her şey bitti derken çıkageldi...