Her Şey Mevsiminde Güzel Tıpkı Aşk Gibi

Bir mumum
Ve bir çok umudum
Azıcıkta huzurum vardı.
Ama ne ümit kaldı ne de mum
İkiside sönmüştü ebediyetle

Ki sen geldin ''DÖN'' dedin bana
Sanki acı çektirmeye gelimiştin
Ağlattın beni
Görevin beni üzmekse
Geçtin pekiyle.

Hemen hatırladım geçimişi
Gelişin yaz kadar sıcak
Gidişin güz kadar hazin
Sözlerin umut verici
Bakışların kaçamaktı

Gözlerin baştan itiraf etmişti gerçeği
Ama sahibi kabullenmiyordu ki
Benle konuşurken titrerdi ellerin
Ele verirdi seni
Ama sen yok derdin belkide yediremezdin
Çünkü sen gerçek aşk nedir bilmezdin

Benimde çarpardı kalbim delice
Seni bir kez görebilmek için çırpınırdım asice
Bilirdim sadece görmek yetmeyecek
Karşılığını isteyecektim kendiini ele veren mahurlu bakışlardan

Ben çok istedim ve bekledim de
Ama artık beni görmüyordu o gözler
Yada titremiyordu ellerin
Çarpmıyordu kalbin
Belkide istemiyordun beni
Ben umudu besledim
Mum desen hiç söndürmedim
Ve bekledim mahurlu bakışları
Kendini ele veren gözleri
Kabullenmeyen kalbini
Bekledim hem de çok
Taki sen istemiyorum diyene kadar

Bugün geldin
Sandınki eskisi olacakmış gibi
Zaman hiç akıp gitmemiş hep yerinde saymış gibi
Ama senin sözlerinden sonra ne kül kaldı ne alevlenecek bir kor
Ne senin için çarpan bir kalp kaldı ne de gözlenecek bir yol
Başta sen bitirdin
Ve unutma hep sen derdin
''Her son yepyeni bir başlangıca gebedir.''
Ben hiç unutmadım seni
Unutamadı kalbim seni belki
Hala çarpıyor kalbim
Ama öncekiyle şimdi arasında fark var
Çarpıyor deli gibi
Ama senin için değil
Tıpkı senin ki gibi...