Her şey Yalan

İlmek ilmek işledim, ben hayatımı,

Gün oldu,zor zamanlar geçirdim,

Gün oldu,zaman bitmesin istedim.

Öyle anlar varki!

Karanlık içinde,yön bulamadım kendime.

Yeri geldi,gündüzün haşmetinden,

Geçenin kollarına, bıraktım kendimi.

Herzaman büyüklerin sözleri,

Kulağıma küpe oldu.

Sabır denen trende, 

Herzaman yerim,hazırdı.

Bir süre bekledim,

Sis perdesi açılır diye.

İçimdeki bir ses,devam diyordu.

Bırakmadım kendimi rehavete ,

Mücadelem, bana biçilen,

Ömür kadar.

Yeri geldi ağır ağır yürüdüm, 

Kimi zaman, koşarak gittim.

Fakat hep temkinliydim.

Ömür sermayesini,

Dikkatli kullanmak,gerekliydi.

Şimdi sorarsanız?

Başlangıç noktasındayım.

Kısaca bir hiçim!

Geçmişten kopmadan,

Geleceği de unutmadan.

Yaşam muhasebesini,yapmak gerekirse eğer,

Üç yalnış, bir doğruyu götürmüyor.

Silelim desem,yapılan hataları,

Birtürlü olmuyor,olmuyor.

Şimdi aynı hızla, yola devam, 

Kara göründü dersem,oda yalan. 

Kısaca dostum,

Bu dünya da, her şey yalan, 

Ben doldurdum günümü, 

Gel birazda sen oyalan.

Kanma sakın,dünyanın şatafatına.