Her Şeyden Bir Fazlaydın - D

çünkü
ben en çok, sen bakınca sersemleyişimi sevdim
tenime çizdim ismini yağmurlarda
ıslandım yağmur tadında acılarca
önemi yoktu hiçbir rengin yalnızlığında
sana çoğaldıkça sevmelerimden
şiirlerden mavi gülüşlü uçurtma yaptım aşka
tüm martıları umuda boyadım
sustum konuştuğumuz tüm duraklarda
yutkunduğumdun...

çünkü
sayısı belirsizdi bölünen uykularımın
kelimelerimin mutluluk kanadı kırıktı
avaz avaz çığlıklar atmak nedir bilemezdin
ne varsa bana dair hepsi sendin işte
dünyanın geri kalanından hep bir adım öndeydin
kirpiklerinin tam ortasında susturuldu şarkım
sen benim ömür tükettiğimdin
tükendiğimdin...

çünkü
sonuna hiç varamadığım bir okyanusumdun sen
dibini hiç göremediğim bir ummanım
gözyaşına boğardım da bu şehri
yinede, gülüşlerini kalbimin kuytularına saklardım
gözlerinde uğurlardım içimin sonbaharını
mutluluğa en çok yakışanımdın
imlasız cümlelere düşendin harf harf
ve faili meçhul enkazlar bırakandın gönlümde
sen benim, sevmeye meyilli intiharımdın
her gece düşlerimden asıldığım
karanlığımdın...

çünkü
her gece gözlerimde uyuyandın sen
dışı sessizlik, içi kıyamet dolu yalnızlığımdın
armağan bir sızıydın yüreğime
gönlüme, sağanak bir sensizlik çökerdi
sadece nefesine muhtaç kalırdım
kalabalıkta eksilip, yalnızlıkta çoğalandın sen
bir başıma acılara direnişimdin
damla damla yaşlar dökülürdü de kirpiklerimden
yine de
gözlerinden başka memleket tanımazdım
tutsaklığımdın


çünkü
gülleri süpüren prensesimdin sen benim
son'um olsun derken sonsuzluğu haykırdığımdın
soluksuz kalışımdın sol'umda durdukça
hep senden sonraydı gitmelere başkaldırışım
çünkü adamakıllı sevdim seni
çünkü yoktu senden ötesi
çünkü ihtilaldin yüreğimde
çünkü..çünküsü yok sevgili
dünyam'dın.