Her Şiirim Fatihadır

//Yaralı cümleler dudaklarımda harf harf hecelenirken
Aşk,senin ismini sayıklar oldu,
Sen diye....
Sevda diye...//

Sen;
Şizofren bekleyişlerim diye lügatlara sığdıramadığım
Cümlelerime özneyle başlayıp hasret dolu bir yüklemle bitenim
Sen,Ben savaşında gözlerine esir düştüğümsün.
Sen,seni yaşamadan doyamadığım
Ezberi bozulmamış tek duamsın.

Tüm sözlerim
Aydınlığa üryan bir gecenin
Darağacında toplanırken
Her gülüşün bir yıldız doğurur,karanlığıma
Nikotinle havaya karışan bir çarşambayı takvimden söktüm.
Şimdi yüreğim Perşembe için yutacağım hüsranlara odaklanmış
Bilmelisin ki
Saatler geceye hüsran kalayı gösterdiğinde
Hiçliğime ve Senliğime ramak var.

//Yağmurlar ıslatmıyor,gözyaşlarım kadar bu kenti
Hiçbir voltada atılmadı yüreğimde adımlanan hasretin gibi//

Seni sana biriktirmekten arta kalan zamanlarım da
Hafıza kaybına uğramayan bir teoriye kucak açtım.
"Sen ilacımsın
Ve
Biliyorum ki
Sen bana iyi geliyorsun.
Vuslatın, tıbbın keşfedemediği bir terapidir."


Lal dilim kelimeleri sarı sayfalara yaslatırken
Sesim, hüzzam makamında notasız çarparken aynalara
Ve
Umutsuz gecelere umutlu düşler peydahlarken yüreğim
Her şiirim fatiha olur.sensizliğin tonuna boyanmış yapraklara.