Her Son Baharda
Her son baharda içimi
Bir hüzün kaplar
Yerlere döküldükçe
Tek tek sarı yapraklar
Ölümü hatırlatır bana
Yerlere düşen yapraklar
Nice sevdiklerimi aldı
Kara topraklar
Aşka aşık olan şeref
Tüm acılarını içinde saklar
Yerlere döküldükçe tek tek
Sarı yapraklar
Bana göre temsilen
Her yaprak bir insan
Her ağaç bir aile ve
Ağaçlar dost ve akraba
Doğmak ne kadar çok
Sevindiriciyse
Ölmekte o kadar çok
Acı verici
Bu gün bir yaprak daha
Düştü dalından
Üstadımız Durdu Ustamızı
Kaybettik,
Hayır Dualarla uğurladık
Üzüldük ağladık ardından
Yüce Allah'tan Rahmet diledik
Ebedi âleme Defin eyledik
Vakti gelince gidiyor
Her canlı bir yolcu
Ne bir dakika sonra
Ne bir dakika önce
Elden bir şey gelmez
Erteleyemez kimse ölümü
Zira her İnsan acizdir
Fanidir ve de ölümlü
Sırası gelen gidiyor
Geriye bahanesi kalıyor
Ne mutlu giderken bırakabildiyse
Hoş bir sedadır kalan mirası
Ateş düştüğü yeri yakar
Geride kalan sadece bakar.
ALLAH rahmet eylesin mekanı cennet olsun elden ne gelir bu gün varız belki Yarin yokuz onun için kimseyi incitmemeliyiz hatır gönül yıkmamalıyız dünyayı Bir imtihan yeri olarak görmeliyiz ölüm demek ruhun bedeni terk edişidir Yok oluş değildir kaleminize gönlünüze sağlık hocam anlamlı bir şiirdi tebrikler Saygılar selamlar sunarım