Her Toprağa Düşen Bedenle Bende Düşerim

Tomurcuklar açmadan toprağa düşüyor
Nelerle eğlenirsin serseri gönlüm
Toprak buz gibi genç bedenler üşüyor
Çekilecek gibi değil yaşanan zulüm

Gözümün önünde dökülüyor yapraklar
Daha yani baş vermiş hayat yolunda
Dünyada ses veriyor vurduğu tokatlar
Şahadet yıldızı parlıyor onların kolunda

Önlerinde engel tanımadan gidiyorlar
Nasılda hakka doğru koşuyor onlar
Bu yola baş koyduk bizler diyorlar
Çil yavrusu gibi dağılıyor karşı olanlar

Her toprağa düşen bedenle bende düşerim
O Acılar gelirde her zaman beni bulurlar
Öyle zamanlar olur ki düz yolda şaşarım
Zaten yarım olan aklımı hepten alırlar

Ömer Faruk ne zamandır sükûn bulmadın
Yaşlandın kocaman elinden bir şey gelmiyor
Bu zamana kadar duadan geri kalmadın
Bunu ben bilirim lakin kimseler bilmiyor