Hera

Umutlarımı alıp heybeme

Yılkılar koşturdum Anadolu' nun bozkırlarında

Sahillerden geçirdim yalnızlığımı sonra

Kumlarda asi çizgiler biriktirdim

Tepesinde Hera oturuyordu evcimenliğimin

Nereye baksam

sevgi dolu motifler buluyordum

Seni Anadolu gibi seviyordum hayat

Bana okyanusların sesini getiren

deniz kabukları gibisin her renkten

Suları çekilmiş kumdan hayatları

ardımda bırakıp

yürek sesine koştum

Denizlerin maviliğini özlemiştim

Motif motif tenime seni işlemiştim

Düşlerim vardı bir abanoz ağacına benzeyen

Suya batırıp batırıp ağırlığını sınadığım

Bir masa yapıp üzerinde çökertmeyi oynadığım

Delice yanlarım vardı

Güneş' e sevdalanmak gibi

Yanmaksa yanmak

İçimdeki atları çağırdım bozkırlardan

Kanmaksa hayat

Suyu aramaksa

Kuyuları yokladım

Bir yol bulurum diye maviye

Kumlardan taşırdım köprüleri

Atları kovalıyordu Hera

Dörtnala koşturuyordu yaşama sevincim

Uykularımı bölüyordu yüreğim

Yıldızları hasar almıştı gecemin

Yorgundu/m Hera

Distopik düşüncelerin ağında

Düşlerimi yokladım

Kompakt bir his sardı varlığımı

Toprağın altında bekleyen

nergis gibiydim

Hayat

Yüreğimin eşiğinde

Hep seni bekledim