Herkes Gibi Yaşayamadığımdan Aşkı...
zaten eskiden de hep böyle oluyordu...
zamanla platonik aşkım da soluyordu...
anlatmaya başka sözcükler arıyordum...
bulana dek,dizeler ise doluyordu...
ve zamanla solmasının nedeni ise,
anlatılacak başka sözün kalmaması...
aşkıma dair herşeyin anlatılması...
ve can'ın bir türlü anlaşılamaması...
onun için zaten ben herkesten farklıyım...
herkes gibi yaşayamadığımdan aşkı...
sanki normal bir aşktan,her an yasaklıyım...
şu anlattığım kimbilir kaçıncı baskı...
kimse de dinlemiyor işte beni asla...
bu acı da bir türlü geçemiyor yasla...
galiba onun için bu kadar farklıyım...
olmadık bir yerden mutluluk çıkarırım...
ölçü tutsun diye kendimce geliştirdiğim (gerçi okuduğumuz başka şiirler de de olabilir) ve affolunabileceğine inandığım bir yalnış belki de bu...
şiirinizdeki içerik içten söylemlerden oluşmuş. sanki dizelerde birz rap üslubu var gibi. küçük bir ikazım olacak müsaadenizle. dize başlarında "ve" bağlacı kullanmak çok doğru değildir. saygılarımla....