Herkes Gitti

Aşkın tecellisi ruhuma
Hasretim ey narı sevdam
Aşkım benden ileri
Kalmadı öğüt bilen
Öğüt almak istese
Aşık maşuk düşünde idiysede
Sen yine hicazın en dönülmez yerinde
Kandın mı dünya ya yoksa
Doydun mu en belalı yerinden
Ne dostun cananı anladı
Ne can tadını..
Haktan gelir hakka gider
Gözün bakar gönlün görür
Gönlün görür gözün görmez mi?
Mevlana yı düşünüp anlamayan
Her ayrımı kendinde borç edindi de gitti..
Gidiş hep aynı dönüş ne zaman
Kalbini kırdıktan, kırıldıktan sonra
Lüzumsuzluk zincirini boğazına geçiren
O da gitti
Dönüşü olmayan bir yola varmısın
Diye soran her zati muhtereme
Yokum diyemedik
Tükenmişken sözlerimiz yine
Laf salatası yaptık
Bitirmedik hiç lakırdımızı
Gönlümüze dokunan her canı
Tadımızdan sandık
Ne oldu..
O da gitti


Sözüm kendime
Sadece özüme
Sadece şiirimde biline...

2009---Bursa--