Herkes K/adar

//Herkes kendinde hiçliğe imgedir hadise
Ölümden başka ne miras kalır ki varise//


Biraz yaşam haylazı maviden
Biraz tutku peydahı kırmızı
Biraz da sarı umudun üstüne
Gök ağlarmış kederinden
Ne diye duruyor kırılsın güneş
Yedi renk üşüşsün gençliğimize bre

Dünyanın varlığı tek adamlığımıza bağlı
Mademki kaldıralım ısmarla pehlivanı
Söyleyin ki silkinsin Koca Yusuf
Toprağa düştüğü yerden more

Aşk ile yıkalım cümle kul sınırları
Cesaret hayret etsin cürettin cürümüne
Toprağa düşelim yeniden
Bir çift öküz boyunduruğunda düz geçelim hatları
Ta ki ölüm gençliğimize kusana kadar

Hadi gazlayın nutuklarınızı ey ihtiyarlar
Hele de düştüyseniz gazanın yoklamasından
Artık yıllanmış tutkularınızı açma vaktidir
Bir koltuğa çıkanınız bulunur elbet
Bir nara basın kızılca kıyamet
Nasılsa öfkenin ardındaki düz ovadır
En soldaki şakirtten devam ediniz

Siz bilmezsiniz de bebeler bilir
Onlar oyun çağında oyunbaz
Tutkulu takımların kırılır bacağı
Bir yarış bir barışla geçmezse hevesiniz
Son kazananı da yeniden güncelleyiniz
Siz merak buyurmayınız
Kahramanlık k/anıyla bereketlenir
Gayrımız tekmil