Herkes, Kimse/siz Neredesiniz?
ben küçükken...
sahi kaç yaşındaydım küçükken? / hatırlamıyorum.
Baba'mın ömrü / yalana yakılan mum kadardı
yatsı ezanına müteakip kaldırdık cenazesini
yaşayan ölüler mezarlığında aldı yerini
şimdi ne zaman bir mum sönse nefesimle
yalanlar ölür içimde
en çok yaş günü pastalarını severim / tek nefeste çok ceset
kader her çentik attığında içime
mahalleden geçen nayloncuya sattım acılarımı
-bana bir düzine mandal ver!
hüznü asıp annemin kirpiklerine, yüreğimi kurutacağım.
/ hayatla ilk mülakat; düşmeden ayakta durulmaz: /
düşlerden düşünüz! / kan sayımı yapılacak.
alınan yara kadar geçiş puanı
ölmek serbest!
başkalarının acılarından kopya çekene ötenazi cezası
/ ikinci mülakat; hayatın yüz(süzlüğ)ünü görme: /
hiç kimse kendi şeridini kullanmıyor
kural ihlali
-Memur bey, yardımcı olur musunuz?
emniyet şeridini kullanıp
tımarhaneye gitmek istiyorum
güvende olur muyum?
/ üçüncü ve son mülakat; hayatın iç(ş)ine karışma: /
beyfendi, tilkilerinizin kuyrukları düğümlenmiş
gelin, yumak yapayım
metresiniz size medeniyet yuları örer / haroşodan
hep arkadan çevirecek ipi
hanımefendi, siz de ahlak maskenizi yapmayı mı unuttunuz?
pek bir hafif meşrepsiniz bu sabah.
ya siz küçük hanım,
yeriniz mıknatısla mı tespit ediliyor / yüzünüz demir yığını
gözlerinizde hafif pas tutmuş
peki ya siz delikanlı,
hangi renk düş boyasını inceltmek için kullanacaksınız
elinizdeki tineri
-işine gelirse kanunu, kılıfına uydurma bilmem kaçıncı madde:-
/ uyumsuzluğunuz süzgeçten geçirilip, geriye birşey kalmadığından
hayata, sadece dış kapı görevlisi olarak devam edebilirsiniz. /
istifa ediyorum!
en iyisi bir kuş yuvası satın alıp
huzur kaplatmalı zemine
hayata karşı izole ettik mi
tek harf giremez içeriye
biraz daha düşünmeli / ah! ne çok ses.
kapatın şu aptal televizyonu!
kendimi duyamıyorum.
yirmibeşnisanikibinon
şimdi ne zaman bir mum sönse nefesimle yalanlar ölür içimde en çok yaş günü pastalarını severim / tek nefeste çok ceset
Son dizedeki çağrıştırma çok güzel. Ancak, cesetler şiirlerine fazlaca girmeye başladı Gülay.
Hım, sence?
kapatın şu aptal televizyonu! kendimi duyamıyorum
bazen kendimizi dinlemek lazım
tebriklerimle
dokundurmalar yerini bulmuştur umarım.Ama onların şiire ayıracak vakitleri de yoktur. hayatın en acı yanlarıyla üzeri kapatılmış şiirin. herkes kimsesiz ve çaresiz.:( yok olmakta düzensizlik içindeki düzensizlikte. şairem sayfanıza iyi ki uğramışım.Beğenerek okuduk yüreğinden gelen sesi.😙 binlerce şiirinizde buluşmak dileğiyle. sevgilerim kalsın sayfanızda....
bir kanaviçe gibi ilmek ilmek işlenmiş her dize
insan şiiri okurken kendisini
dizelerin akışına öyle bir kaptırıyor ki
kendini finalde buluyor bir anda
çok güzel bir şiirdi .
içimi sızlatsanda şiir tadında şiir okudum sayfanda.
tebrikler Gülayım inciler saçılsın sayfana 👍
bugün sitede okuduğum ilk şiir :) güzel bir başlangıç yaptırdın gülay ablacım bana
kalemine sağlık :)