Hesabı Mahşere

Ne demiş Şair;
"Hangi şehre uğrasam uzaktan bakıyorsun,
Bir mısralık devrim kalıyor geriye"
---------------------------------------------------------------------------------------------

Dil densiz yazarken bu aşkın sonunu,
Bir şehir devriliyordu arlanmaz birkaç cümlenin gölgesinde,
Bin çocuk asılıyordu sokak lambalarına sessizce,
Bir masal son buluyordu gün geceye tutulurken.

...
Ne zaman kapasam gözlerimi,
Yüreğimden geçiyorsun bıçak kesiği,
Adını her andığımda,
Talan edilmiş kıtalarım yanıyor dudak kıvrımlarımda,
Kays'ın yağmur yüklü gözlerinde buluyorum kendimi,
Kuytularda kalmış sol yanımla Ferhat'ın kederini yaşıyorum
Ne fazlası var sevdiğim, ne eksiği...
Tastamam,
Gidişine kararan bir kâinat,
Daralan umutlar,
Kırılan sevinçlerim var
Bölük pörçük...

Her şeyimi çala çırpa,
Her parçamı kıra kıra,
Zimmetine geçirdiğin yıllarım var.

Ardın sıra kanayan hücrelerimin,
Hesabı mahşere sevdiğim...

Sen sevdamın artılarını toplarken,
Kırıldı içimde sana dair bütün fay hatları.

Şimdi her şehirde bir yanım yatıyor,
Her şafakta bir yerim defnediliyor,
Her durakta bir parçam bekliyor,
Her karış toprağa biraz sen karışıyorum.

Eyvah!
Andıkça şahdamarım hasret atıyor,
Her zerrem nefes nefes hüzün kusuyor,
Ve içimde küskün,
İçimde yarınlara kırgın bir çocuk susuyor,
Bir çöl kavruluyor, kora çalmış bedenimde.

Kimi vakit,
Uzansam dokunabilirim sanıyorum.
Dokunacağım hatırlamasam öldüğümü.

Ve sonra,
Öyle bir geçiyorsun ki
Hani yanı başımdan, hani nispet yaparcasına
Öldüğümü bile bile şen şakrak türkülerinle,
Albenili bir bakış,
Arsız bir gülücük bırakıyorsun başucuma.
Eyvallah sevdiğim,
Başım gözüm üstüne.
Nasılsa kapatırız bir gün hesabı...