Heval

hatırla heval
hemde eyi hatırla
henüz tanışmamişken
henüz ayrılmamişken
ve henüz aşık olmamişken
Aksaray'dan gelip
can evimden vuran
beni benden eden
sendin unuttun mu heval...


o kadar derin sevmişem ki
yüreğimi söküp vermişem
sen ki kırıp atmışsen
gülüp geçmişsen heval...


gene içim daraldı
adın dilime dolandi
hayalin gözümden getmedi
şimdi ben ne yapam
nerelere gidem
bu dertleri kime anlatam
kime el açam
derdime çare diyem
sen beni heç anlamadın ki heval...


sen gettikten sonra
ta... ciğerime tesir etmiş sevdan
gecmemiş ağrıyan yanım
atamamişem yüregimden
sökememişem yazılan yazıyı
ağlamışem gecelerce
düşünmüşem iki çocuğumuzi
ah çekmişem
isyan etmişem
gene geçmemiş
ben bunları haketmemişem heval


nicedir haberin de gelmez
belkim de unuttun beni
biliyem çocuk gibisen
aklına çabukta gelmiyem
ama unutma ki
ben yine o karagözlerine şiirler yazıcam
gene adını anıcam
gene her gece ağlıcam
yeter ki sen üzülme
ben alışıcam yokluğuna
yeminim olsun ki alışacağım heval...
alışacağım...

Polat Tek
14 Aralık 2015 / 01:15