Hey Çocuk

Ve, sen çocuk! Çocuk degilsin artık büyüdün.
Sevmek ya da sövmemek, aslında tüm mesele bu değil bunu gördün.
Arkanı döndün ve sırtına henüz girmeyen ama girecegi günü bekleyen,
ucu paslı hançeri gördün.
Kimin elindeydi ?
Mechul..
Kimi zaman güldün, çoğu zaman ise yürüdün.
Aslında hiç durmadın hep yürüdün.
Adımların büyüdükçe mesafelerde uzadı.
Kokuşmuş bedenin icinde Tanrı nın eteklerinden kopan o mucizevi ruhuda sürüdün.
Deydi mi? seviştin, küfürleştin, eğlendin, didiştin sadece tüketip yıgınların arasında yalnız öldün. Sonrası mı?
Sonrası basit.
Topragın altında yatan, emelsiz ve vasıfsız acınası bir leştin...