Hey Erenler Bir Ses Verin Sesime

Hey erenler bir ses verin sesime
Karanlık akşamlar çırasız kaldım
Dağlar bile dayanmıyor yasıma
Kandım bir zalime çaresiz kaldım

Vefasız elinde gönül dağladım
Boz bulanık sular gibi çağladım
Bülbül figan etti ben de ağladım
Yandım gül dibinde haresiz kaldım

Elma gibi dilim, dilim soyuldum
Yâr uğrunda yerden yere eğildim
Tespih oldum tane, tane dağıldım
Döndüm bin parçaya paresiz kaldım

Ozanca göç vurdu yurdum dağıldı
Domur, domur memelerim sağıldı
Hak yolunda nice canlar boğuldu
Söndüm ocak, ocak töresiz kaldım

Ozanca