Heybe Heybe Güneş

Kınından çıkan bıçak,
Kan kırmızı gözlerini gördüğünde,
Ceylanın,
Bu kez O ağladı
Ceylanın yerine ....
O ağıtladı...
Heybe heybe güneş
getirirken köylüler,
ve yollarda unutulmuşken,
hazan....
Kar boğucu soğukta,
Her an....
Donan anıları,
Eriten zamanlardan,
Yaş döken gözlerden,
Kalem kaşlardan,
Kirpiklerine asılı,
Yaşam telaşlarından ....
Boş,kırık bir bardak kaldı geriye...
Ne boşluğu durdu kendinde.
Ne de kırıkları battı,eline...
Yalan içinde yalan,
Boşluk içinde boşluk.....
Karınca yuvalarına doluşurken,
Karıncalar..
Kaçarken, darmadağın keşişlerin,
Siyah pelerinlerinden,
Ve ağızlarından akıp giden,
Kan revan,
Ağır aksak
İlerleyen,
Ağıt-dualardan,
Korkunç bir ay düştü peşime....
Nedense hep,beni kovalayan........

13 Mart 2010
.......where have all the flowers gone? young girls pick them everyone....