Heyelan

dağlarından geçerken unutulmuş bir kasabanın
penceredeki bulut örtüsü
kartalların kanatları altından
kırık bir çiğ tanesi gibi sızıyordu içeri
saate baktım, 'alkolün acıdan sızdığı vakitler...'
dedim
... uyandığımda bulut örtüsü dağılmıştı
yağmurun getirdiği gürültü ile birlikte
battaniyenin sıcaklığı arasında kalan
terk edilmiş bir adamdım artık
ne beklediğim bir telefon sesi
ne de içimdeki o heyecan
yağmurdan sonra her şeyi katıp gitti
yokluğundaki heyelan