Heyula

I.
Kurudular esmere çalan çorak tenimde
Yetimliğin gölgesinde büyüyen zambaklar

Tütüne bulandı sırtımı yasladığım düşler
Sana dair ne varsa hatrımda
Bana dair ne varsa geçtim

Oturduğum masada
Karşımda tüm heybetiyle sensizlik

Risk alıp
Şiirlerimi ortaya koyuyorum
Tabulayla yabancıyız
Hayli çetin imiş
Zarla da aram açık

Gittiği yerde saltanatlar kuran
Emir kipiyle çekimlenmiş yüklemlerim
Kuruş dahi etmiyor



II.
Zorluyor idrakımı siyahın kızıllığı
Tedavülden kalkıyor masum tebessümlerim


Şıklık yarışına girenlere
Ev sahipliği yapmış caddelerden ziyade
Lambası tekleyen sokakları eş tutuyorum
Betimlerken vaziyeti

Dilimde bozkır güftesi
Elimde sahipsiz bir titreme
Nedir ensemdeki soğukluk

Neyin alâmetidir bu derken
Son hamleyi yedim
"Düşeş"

Bir vaveyla daha kopsun şarktan
Üşüyorum
Annem nerde

...


Nisan/2011