Hiç

Yürüdü küçük dağlarla beraber
Bir elinde bir tomar servet
Gözlerinde kibirden bir siperle
Hiç durmadan, duraksamadan
Önde hedef yürüdü.

Görebildiği tek şey:
Hiçbir şeydi,
Hiç.
Tüm yaşamında geriye kalacak
Ne hayır dualar,
Ne büyük bir buluş
Ne bilmem halis, muhlis bir duruş;
Bir hiç.

Sol yanında bir taş taşımak
Ne kadar ağır bilene
Bu hissiz varlık
Gün gelir ağlar ama
Bu ağıtta insan, insanlık yoksa,
Kime ne

Nasıl verilir ki sevgi
Alacak bir sıcak bakış olmadan
Tatlı bir gülüşle akar sevgi, mutluluk
Dilenmekle olacak şey mi?
Bu eksiklik tamam olur mu hiç
Güvercin bir gönül büyütmedinse hiç