Hiç Alışamadım

Tebessüm söküldü gamzeli yanaktan
Ardındaki düze hiç alışamadım
Ne farkı kaldı ki boyalı çanaktan
Sapsarı şu yüze hiç alışamadım

Ömrü boşa alıp yüreğe gaz verdim
Uçurum aşağı inerken devrildim
Yokuşu çıkarken alın teri serdim
Su kaynattı sevda hiç ılışamadım

Sana sormak suçtu bize dair soru
Yükselen sesine hiç alışamadım
Elinle doldurdun yüreğime koru
Hicran ayazına hiç alışamadım

Ne gözüm dindirdi akan şu yaşları
Ne dilim bitirdi etekte taşları
Ne de aşk pişirdi vuslata aşları
Ömrün açlığına hiç alışamadım

Çarpıldı tüm hisler yaşadıkça şoku
Verilen akıma hiç alışamadım
Dalga denizdedir yosun tuttu doku
Şakadan yıkıma hiç alışamadım

Yürek dönüp bakmaz bitenin ardından
Düşeli çok oldu aşk ve sen yadından
Umudu keserek bak gönül tahtından
İndiğim o ana hiç alışamadım

HÜZÜN ŞAİRİ