Hiç Bilmediğin Bir Sebepten

Bile bile oynadığımız bu oyunda
kalplerimiz şahitti

yok oluşlarımıza
şair olur aşk yazardın ya

şiir adında
mısralar ağlardı

yokluğunda


gözlerim dalarken

yalnızlığın pençesine
yelken açtım uzaklara
ah yar yoksun ki son vedamda

kötü bilsen de şimdi beni
sensiz bıraktım
aşkıma yazdığın şiirlerini
gecenin suretinde kovdum
kapıma gelen düşlerinle
senin olamadığın gibi

mertçe


ya solarsam hayatın baharında
ya çiçeksiz bırakırsan yapraklarımı
al işte

korkularımı da senle bırakıyorum


umutlarını da almış gidiyorsun ölüme
dur gitme desem bilirim ki nafile
bu aşkın gölgesinden
katran olmuş yüreğin
kovulurken

seni bırakıyorum
hiç bilmediğin

hiç anlamadığın bir sebepten