H/iç Ç/atışmalarım Dönüş Yok

Yokluğumda oynamışsın şehirle
Geceyi siyah sürme gibi çekip gözlerime
Mayın gibi döşemişsin hüzünleri
Ezberimde ele avuca sığmaz nevbahar
Takas etmişsin hazanla deli çocuk
Şimdi her yer buz ve kehribar
Biraz güz ve buruk



/No volvere, no volvere (dönüş yok)
Aynı nakarat dilimde/


Gittiğin günden h/iç ( ç)atışmalarım
Ve en çok sırlı aynalarla kapışmalarım
Hepsi kırık ve yalancı üstelik benden eksik
Yahut ben sensizliğimin tahammülsüzlük
Sınırındayım



Uyuyamıyorum sevgili
Karabasanların işgâlinde bir melânkolinin
Nöbetlere müebbet otağındayım
Dizlerim karnımda ağlıyorum
Kıvrıldım bir manastırın soğuk duvarlarının ardına
Anne rahmindeki cenin suskunluğundayım



Üç ışık süzüldü penceremden diyordu Azize Barbara
Başını teslim etmeden babasına
Biri aşk mıydı acaba?
Offf bilmiyorum



Bu kez söyleyeceğim
Seni...
Hiç sevmedim
Ama bu külliyen yalan



/No Volvere....No Volvere(Dönüş Yok)
Dilimde aynı nakarat yine/


Ne tuhaf
Kendime azalıp
Sana çoğalıyorum
Seni
Seni se
Seni Sevi
Seni Seviyorum!



Bu gece son kez
üşümüş kirpiklerimin arasından
h o ş ç a k a l dejavu(m).