Hiç Eksilme Göğüs Kafesimden
Gülüşümü çaldılar benden anne;
Çocukluğumu,
Utangaçlığımı,
Al al kızaran yanaklarımı,
Masumca korkularımı,
Yağmura kara olan sevdamı,
Saflığımı umutlarımı kopardılar...
Dün ne varsa hissesine düşen
çoktan aldı bırakmadı bir şey bende.
Oysa yerlisi değildim bunca hüznün
Bir bahar şenliğinde geçmese de ömrüm.
Umudun kırık dallarından kanatlanan
Tek gaye;
Yarınlara biraz daha fazla kalabilmekte.
Bir ayağım çaresizliğe adım atarken,
Tut ellerimden hiç eksilme ey kalbim
Sen hep var ol göğüs kafesimde....
Yine yeniden hoş geldiniz Edebiyatla'ya şair :)