Hiç Kimse Sen Gibi Takılı Kalmadı Şiir Gibi Gözlerimde

-----



Parmakların dağılır esir alır yüzümü
Taşlar toz olur
Sokaklarından geçer hüznüm
Hasretin zindan büyütür içimde
Yüreğimde yangınlı su
İçsem kavrulurum


Şimdi korku çevrili benliğim
Senliğim yudum yudum taş duvarı
Müebbet kuytularımda idam mangaları
Sana ölürüm..

?'Sende doğdum bilirsin
Sende ölmektir tek vuslatım''


Beyaz duvarları giyer gözlerim
Üşüsem hayalin perde çeker ayazıma
Şiir sukutumdur konuşamam
Mısralarımda derin bir ağlatı rapsodisi
Yazmasam adına
Parmaklarım hasret kusar


Parmakların dağılır esir alır yağmur gözlerimi
Yağımsız sabahların tortusu çöker içerime
Zihnimi kurcalar hayalin
Tüm saatler zamana akımlığı unutur
Sen yoksun..


Hiç kimse
Evet hiç kimse
Sen gibi takılı kalmadı şiir gibi gözlerimde
Hiç kimse
Evet hiç kimse
Sen gibi yangınlı asılı kalmadı yüreğimde


Parmakların dağılır esir alır bulut yüreğimi
Sana dolu doluyum
Gitsen
Dinmez yüreğimdeki ağlama mahurluğum