Hiç Kimseyim

Herkesleşen bir dünyada hiçkimseydim ben aslında,
Hep ön sıradan hayaller kurdum
Hiç yalnızlık dokunmadı bana
Ve hiç küfür etmedim yalnızlığıma
Kalbimin kuytularında sakladığım bir isyan
Korkmadım kaybetmekten hiçbir zaman
Belkide kaybedecek birşeyim olmadığından
Nereye gittiği belli olmayan bir yolun yolcusuyum şimdi
Belki hiç alakası olmayan yerlerde aradım sevgiyi
Karanlık sokaklarda kaybettim benliğimi
Ellerim kirli benim düş katiliyim şimdilerde
Ve düştüm kimsenin uğaramadığı şehirlerde
Bir elimde cennet var bir elimde cehennem
Tüm dallar kırıldı, ben hayata tutunmaya çalışırken
Hayatın dibini ararken
Şişenin dibinde buldum kendimi
Hadi hayatın adiliğine içelim şimdi...