Hicaz Makamı
Ne çok ağlamışım
Üstelik en erken saatinde yaşımın
Ne çok tüketmişim kendimi
Kendimden bihaber...
Nasıl geçmiş habersiz
O güzelim yıllarım
Bazen sus pus
Bazen içli bir şarkı
Of!
Of!
Anasını sattığımın dünyası
Bu hicaz makamı
Fena ediyor adamı...
Efkâr düşünce adamın yüreğine
Dağıtmak istiyor ortalığı
Kalabalığı
Hayatı...
Olmak istiyor bir köşede
Kimsesiz
Kendiyle
Yitirdikleriyle...
Şimdi, bir yerde olmalıydım
Bir yerde
Ama nerede?
Ne iyi giderdi...
Sesinin bütün gözeneklerini açmış
Gül renginde bir akşam
Yanında bir duble rakı
Masa iki kişilik
Dilimde tek kişilik bir şarkı
Dilim dilim dilimlenmiş anılar
En ince damarından
Kesilmiş çocukluğum
Ve biraz da sarhoşum
Vur göğsüne yumruğunu
Vur!
Vur!
Anasını sattığımın dünyası
Bu hicaz makamı
Fena ediyor adamı...
çok içten samimi dağıtası geliyor insanın vurgulu bir şiir olmuş paylaşım için teşkkürler saygılar
''nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım bazen gözyaşı oldu, bazen içli bir şarkı her anını eksiksiz dün gibi hatırlarım dudaklarımda tuzu, içimde yanar aşkın''
geceye dem olsun bu makam...
tınısı çok sevdim... minimize edilip, bestelenebilinir
şiir'in cinsiyeti erkek ama yazan bir kadın!!! ironik geldi biraz kalıp sözcüğünü (adam) çıkartsaydınız keşke!!!
kutlarım
Efkâr düşmeye görsün yüreğe...
Hayatın dibine kadar dalmayı bilmeli insan...Ve dokunmalı, ağdalı bir dille hayata, avazının çıktığı kadar...Çığlığında, bir ses olmalı...Ya alaturka , ya da hicaz makamı...Durmalı o an hayat, içinde bir tek kendi olmalı...
Of! Of! Bu hayat, ara sıra fena ediyor adamı..
Sevgili, Safiye Turhan
Çok tşk ederim...
efkar dağıtan çok içten bir şiir olmuş:) özellikle son bölümler daha vurucu... yüreğinize sağlık:)
Teşekkür ederim, güzel insan; Nebile Aydın...