Hiçbir Acının Hükmü Yok

Hiçbir acının hükmü yok
Gözlerimizde bu nüzul
Avuçlarımızda titrek üşümelere sarılmışken

Bu Ağustos terk etmişse iklimleri
Güneş öyle doğmuyorsa
Ve batmıyorsa kızıl kehribar tanesi misali

Başlamışsan münzevi yürüyüşlere
Bir elinde bendir
Dudağında muamma

Suf'i bir ezginin doğum yerine koşarken
İmgeler saklanacaktı elbet yastık altlarına

Ve
Küçük bir sedirde
Kısaltacaktı boyunu zaman

Kasıklarında çoğullaşırken kancık denizyıldızı misali
Üvey sancılar

Ölecektin
Sen evet

Mistik bir senfoninin süt dişleri
Kırarken kalemi

Asacaktın elbet
Kuşkanadına saklayıp ibrişimleri

İçecektik idamları
Mahzen dolusu şarabı bir kadehe döküp
Gül düşerken Marmara'ya

Yamacımızda kör topal palikarya
Sağır şarkılar söyleyecektik karşı yakaya
Duyacaktın sen canhıraş kaçışırken mazinden
Alına dayadığın mavzer utandıracaktı yarım kalibre mermiyi

Küflenip düşmeyecekti evet
Tetik bir daha
Kolay değildi zira onurlu ölümler ...