Hiçbir Günah Mahşeri Beklemez

Kırk bin fersah derine indirmişsin gözlerine sakladığın intikamı
Sonbaharı düşürmüşsün gamzelerinden,
Hayrola dili zehre düşmüş kadın...!
Avuçların aşka mı bulandı...?

İnzivaya çekemezsin sevgi kırıntılarından oluşan ülkeyi.
Küskün bir tarih değildir takvimden düşürdüğün.
Adı aşktır bu kör nöbetlerin, sancılı gecelerin.
Hani,
Köprülerden sallandırırdın aşka yürüyen sözcükleri,
Kıyısında güneşe uzanmazdın sevda denizinin.
Öyle bir yağız düşer ki gölgende kilitli duran kadınlığa;
Saç tellerinde depremler olur ölümcül,
Damarlarında kan tutuşur,
Dilin ihtilale yeltenir devrimci kimliğiyle.
Susar öfken,
Gözleri kan bürümüş şeytandan;
Pembe yanaklı kız çocuğuna döner bakışındaki resim.

Ne oldu yağmurların susuz kadını...?
Gözyaşında sevda türküleri mi sesleniyor ruhuna.
Hani fırtınaydı yokluğun,
Tenindeki ateş çöl rüzgarıydı el sürene.
Kelamsız bakışın yaralardı sevgiyi.
Şimdi hangi iklimin hangi çiçeği olmaya kalkıyor yüreğin?
Fesleğen kokusu mu bulaştı dudaklarına.
Gecenin ıssız saatinde;
Tutup ay ışığının elinden,
Yakamoz mu topluyorsun denizin mavisinden?
Ellerini temizle kadın..!
Denizi kirletiyorsun.

Gündüzler hesap sorar, küstürdüğün güneş,
Gecesine kan doğradığın yatak, kabullenmez cesedini.
Aynada gördüğün yüzün,
Yıldızları söktüğün sema,
Kırdığın kalp ağrısı,
Hesap sorar yarınlarından.
Dudaklarına gelip dökülmeyen sözcükler,
Kurşun olur göğsünün iman tahtasına.
Bir yaşarken bin ölürsün kadın.

Şimdi gözleri tebessüm kokan bir yiğidin, bakışında mı dinlenir ömrün?
Ayalarında cennet mi taşır gençliğin,
Bastığın toprak filizlenir öyle mi ?
Kaderi yazan kalem üstattır sevgili.
Bir günah asılmışsa alnın tam orta yerine
Yaşayacaksın.
Kan kusacak iliklerin,
Sen susacaksın...!
Bir gönlün bağrına volkanlar düşürmüşsen afet adıyla,
Gönlüne düşen afete katlanacaksın.
Meşru bir cinayetin faili sen olmuşsan,
Katline yazılan fermanı
Tekrar tekrar
Okuyacaksın...

Hiçbir günah mahşeri beklemez kadın......

UĞUR YÜCE