Hiçbir Şey Olamadık Hiçten Başka

Hiçbir şey olamadık hiçten başka.....

Yaşım hiç adım hiç

Dağlar başında bir başına duman olamadık hoyrat
Ya da bir yol dağa
Dertsiz akan ırmaklarda bir çakıl belki

Gökyüzünde yıldız, dilek tutulmalarına fal olamadık
Dolu olup yağamadık
Zulme
Ya da yağmur aşkları ıslatırcasına
Kara'lara pamuk beyazında kar
Başkaldıran bir bahar

Hiçbir şey olamadık hiçten başka....

Bilgi ışığıyla aydınlatamadık kararmış beyinleri
Tohumları kıraç topraklara serpmek hayal
Kaderle halay çekmek zor
Sevdaya kul,
yarınlara yar
Dosta yaren olamadık

Sevmelere efkar olup kadeh kıramadık
Bir damla peyniri paylaşmak zor geldi
Rakıya muhabbet saramadık
Oysa ne güzel mezedir
Ben ben diye yaşadık bensizliği doyunca

Hiçbir şey olamadık hiçten başka....

Çocuk çığlıklarını savuramadık
utandık
Ağlamaya yelken açınca
Rüzgar çıkardılar
Korkuttular gece sakız çiğnenmez diye
Sattılar bir anlık neşemizi gecenin kör kuyularına
Çocukluğumuzu yaşayamadık


Sevgiye zalim olduk
Dosttan uzak
Her yanımız kış
Hala sakız çiğnemekten korkarız gecelerde