Hiçlik

hiçliğimi büyüttüm dün gece
akıl küpünden t/aşırdım yarınları
küçük bir mumun alevinde
yaktım suskun yakarışları

sırrımı sordum yıldızlara
geceye mahpus gözlerle
erittiler demirden evleri
tesbihe dizdim
geceden bozma hayalleri

şiire yordum zihnimden geçenleri
şiirle tefsir ettim, bilinmezliği
gerçek göründü, çekilince yalan
şiire yürüdüm,
tebessüm etti, çile ipini saran

eğildim, büküldüm,
dimdik olmamı istedi Yaratan
yağmur uğradı kentime
ıslandım,
hüzünler asılı kaldı boynumda
yeni başlangıçlar diledim

yüreğimi topraktan alalı
hala taze, hala kırmızı
intihar sandığımız susuşlarda
saklı toprağın baharı

köklerinde aşk olana
dünya gamları sökmez
yitik diyarlarda dolaşmaya benzer aşk
aramak adamı yormaz
sevda adamı yormaz

hiçliğimi ağlattım dün gece
gülümsedi varlığım...