Hicran İstimlağında Yüreğim

Aşkı dize getirdim kırdım belini dünün
Artık mutlandı yürek kaldırdı tüm enkazı
Beyaza boyadığım karanfilli her günün
Kokulu şiirlerin döşten gelir ibrazı
Erguvan rengi düşler parçasıydı bütünün
Aşkı dize getirdim kırdım belini dünün

Ez cümle söylemlerle ihaneti getirdin
Sana sonsuz güvenmek gafletimin nişanı
Medar-ı iftiharın olsun cana yetirdin
Bir yıkıntıdan doğsun aşkın şerefle şanı
Bölünmeye meraklı keyfe keder bir tirdin
Ez cümle söylemlerle ihaneti getirdin

Zevk çağını açarak ruh çağını kapattın
İlticaya zorladın cidarı dar minneti
İki umut arası zûl fetreti başlattın
Hiç geçirmez sanarak seven yürek cinneti
Vicdanın demir kaplı kaç yüreği ağlattın
Zevk çağını açarak ruh çağını kapattın

Lalezâr viran harap güller ipe un sermiş
Şiirler tomurcuğu kuruttu seher vakti
Gözünde batan güneş gönle karanlık fermiş
Eşkiya hülyalarla sen imzaladın akti
Ar perdesi yırtılmış yağmur toprağı germiş
Lalezâr viran harap güller ipe un sermiş

Bulanık göle döndüm karmakarışık aklım
Can suyum çekiliyor yürek yurdum kurudu
Bu şehirde yaşamak kanlı çeyizde saklım
Sazın çilesi dolmuş muhanete vur udu
Saçı kesik yüreğim sevdam sa kan ayaklım
Bulanık göle döndüm karmakarışık aklım

Billahi bitmeyecek yağmur gibi sorusu
Cevabı bende saklı yarım kalmış sevdanın
Deli taydı ümitler visalin ak dorusu
Şimdi tadını çıkar boş kalan meydanın
Bizde ötmeyi bilmez ihanetin borusu
Billahi bitmeyecek yağmur gibi sorusu

İnleye inleye git bir gün yüzün gülmesin
Yüreğim kan kussa da tükürdüğün yalamaz
Zaman sonsuz uykunun ağlayan ses bölmesin
Başucumdaki mermer asla yerim alamaz
Hak etmeyen hiç bir kul ziyarete gelmesin
İnleye inleye git bir gün yüzün gülmesin

Yalnızlığa yapıldı hicranımla istimlak
Tapusu sende kalsın çıkla sevmelerimin
Hep boynumda asılı sana dair muallak
Sonunu sen getirdin aşkı övmelerimin
Yürek ecele alır ikâmeti muhakkak
Yalnızlığa yapıldı hicranımla istimlak

HÜZÜN ŞAİRİ