Hicran Olmasaydı Olur Muydu Aşk

Yarım kaldın,yazılmadı son sözlerin.
Hatırımdan çıkamaz ki o koca gözlerin.
Birkaç damla yağmurla gelen sen.
Şimdi vedayla bir,rüzgarsın esen.
Verdiğin yarayla yandı kalbim,oldu harabe.
Yollarım engelle doldu,çıkmaz yolum hiç düze.
Sen auroranın gölgesinde ıslanmış bir gizem.
Islanamadım senle,kor gibi tutuştu sinem.

Sen,yarım kalmış şiirim...
Sazım,sözüm,kara gülüm her şeyim.
Hicran olmasaydı olur muydu aşk?

Daha tam çizememişken ayrılığın resmini,
son olsun diye içim içim yakarım bu mevsimi.
Kaçarım tekrar ıslatmasın bahar yağmuru.
Vazgeçer,ıslanırım, göreyim diye sinendeki nuru.
Acı hicranı sonuna düşer vuslat.
Kavuşamazsam bilirim ki son bulacak,bu hayat.
Sen auroranın sırrıyla boyalı,bir gizem.
Çizemeden senli bir resim,karalara büründü tüm sinem.

Sen bitirilmemiş resim...
Bahardaki ilk cemrem,her şeyim.
Hicran olmasaydı olur muydu aşk?