Hicran Vuslata Dönüşmez

İsli bacalardan çıkan kapkara dumanlar,gökyüzüne doğru yükselirken,
Kozasından çıkan kelebekler,uçmaya yeltenir kısa ömürlerine doğru,
Kaplumbağa hiç kazanamayacağı yarışa girmek için gücünü tüketirken,
Yangın yerine dönüşen yüreğim,alev topu olur geceler boyunca,

Sürüm sürüm sürünürken kara bahtım,ayağa kalkma umudu bitmişken,
Yerden bir kırlangıç yükselir,kanatlarını çırparak özgürlüğe doğru,
Gecenin uğursuzluğunu arttıran baykuş sesleri karışırken karanlığa,
İkilemler beni boğar nefes almam güçleştikçe,sıkıntım katlanarak artar.

Gökyüzü hep aynı olsada,güneş her sabah karanlığı yırtarak doğsada,
Ölümü düşünmeyen insanların gailesi başlar,oysa ölüm yaklaşmakta,
Issız dağların arasında bir kurt uluyarak avını aramaktadır,o da umarsız,
Özlem içimde bir uktedir,hicranın vuslata dönüşmesi imkansızdanda ötedir