Hiçten Diriliş

Yüreğimde sana ait ne varsa
Aynasında zamanın
Bak da bir gör neymiş...
Sensizliğe isyanım
Murada duam
Yankılanan hasretin
Ve duygular suspus
Kelimelerin karanlığında çözülenler
Dilimin ucunda kördüğüm

Zaman değirmentaşı
Öğütür umutlarımı
Dönüp dönüp yeniden
Sabahı bilmeyen gecelerde
Senli hatıralarla, düşlerle
En uzak yıldızlara, bulutta ağlayan aya
Yokluğuna varlığını katamayan,
Feryatlarımın suskunluğunda.
Öldürüp öldürüp diriltmesi yok mu?
Un ufak olmuş yıllar, iki taş arasında sevdam
Çevirir durur Sensizliğimle...


Yine de
Gücüm yeterdi belki
Başkaldırıp dağlara
Aldırmayıp ağlara,
Meydan okuyup çağlara
Dumanını, rüzgârını
Ayazını, karını yara yara
Güneşin ayağına basa basa
Koşardım sana, gelirdim
Lâkin biriciğim
Bizi kor eden
Kader!
Boynumda bir darağaç urganı
Özlemimi kanatan kırbaç
Vurur, tüketir
Git gidebilirsen
Gel gelebilirsen

Offf bu çaresizlik
Ne çıkmaz sokağa benzer
Ne karanlıkta kaybolan ışığa
Ne de kalabalıktaki yalnızlığa
Benzemiyor haykırışın içindeki susuşlara!
Hiç olmanın döngüsünde
Diriliş mi dersin buna

Efkâr nehrine dalmak gibi
Büsbütün boşluğun içinde
Ruhum beynim buzul mu ne?
Kaldırın yüzümdeki kara peçeyi
Hangi ellerim yakarışta
Ölümsüz aşkımıza
İmkansızlığa derman mı dilemekte
Yaradanın aşkına, senin aşkına

Ve inadına yaşamak inadına
Sevda ateşinin göz bebeğinde
Hasretin esmer yanığında
Ak köpüklü nehirler misali coşarcasına
Nefesim Yokuşlarında sabır...
Ve buluşmak Ümit ışıklarında

Meryem ASLAN