Hıdır Ustanın Sineması

Köyümüzün meydanında tek katlı, tuğladan yapılma yerdi

Beyaz badanalı duvarlarında film afişlerinin asılı olduğu yerdi

Tahta sandalyelerin sırtlarına çiviyle sırıkların çakılmış olduğu yerdi

Yazın çok sıcak kışın çok soğuk olan bir yerdi

Biri kavgalı gürültülü diğeri ya acıklı ya da komedi İki film oynatılan yerdi

Filmin yarısı bittiğinde on dakika ara yazdığı gibi

Hemen kendimizi dışarı atıp nefeslendiğimiz

Tiryakilerin ise sigaralarını tellendirdikleri yerdi

Film izlerken elvan ve çamlıca gazozların içildiği

Ay ve kabak çekirdeklerinin çitlendiği yerdi

Bazen en heyecanlı yerinde ses kesildiğinde

Koro şeklinde makinist ses diye bağırdığımız yerdi

En kötüsü elektriklerin kesildiğinde ortalığın zifiri karanlık olduğu an

Çakmakların yakılıp ortalığın aydınlatılarak

Umutla gelmesi beklenilen gelince çok sevinilip

Filmin kaldığı yerden izlenmeye devam edilen  yerdi

İzlediğimiz filmlerde en çok biz ayrı dünyaların insanıyız

Nayır nolamaz, kör oldum göremiyorum

Gözlerime inanamıyorum görüyorum görüyorum

Bedenime sahip olabilirsin ama ruhuma asla

Anneciğim, ben bu amcayı çok sevdim, ona baba diyebilir miyim

Senin annen, bir melekti yavrum

Hatırlar mısınız, bir zamanlar, fakir ama gururlu bir genç vardı

Evlenince, pembe panjurlu bir evimiz olacak

Nen var kuzum

Seni sevmiyorum, seninle oyun oynadım,

Bunu anlamadın mı hala sözlerini

Duyduğumuz bir yerdi

Filmi izlerken konusuna göre

Hüzünlendiğimiz, ağladığımız

Kahkahalarla güldüğümüz

Kızdığımız, sinirlendiğimiz yerdi

Hıdır ustanın sineması.