Hikaye
Dondu zaman ansızın, ben durdum yol yürüdü
Solgun bakışlar ile, seyre daldım âlemi
Tuttu yakamdan bir el, duvarlarda sürüdü
Anladım ki bu akşam, hayatımın son demi
...........Film oldu şerit şerit, geçti gitti geçmişim
...........Hayatı şarap gibi, pervasızca içmişim
Güneş battı gözümde, gece hükmünü sürdü
Dizildiler peş peşe, on iki ay dört mevsim
Bir rüzgâr bir fırtına, ne var ise süpürdü
Kaçtı ilk defa benden, korku bilmeyen nefsim
............Günahı zevkten sayıp, büyüsüne kanmışım
............Şu yalancı dünyanın, sözüne aldanmışım
Geceye karşı durdu, kızıl ufukta fecir
Yol verdi ay ışığı, yorgun ayaklarıma
Dökülürken üstümden, günah kokan her fikir
Bir ayrılık türküsü, düştü dudaklarıma
.............Aç kapat gözlerini, gaflet uykusu hayat
.............Binlerce yol içinde, o yolu bulmak sanat
Toprakla sarmaş dolaş, eridi kemik ve et
Kapattılar son defa, kapıları yüzüme
Sesler uzaktan sesler, anladım kutlu davet
Dönme vakti elveda, bende gizli özüme
.............Başı ve sonu belli, yazılmış bir hikaye
.............Yaratana kavuşmak, ölmekteki tek gaye
Hayat acısı tatlısı ve tasası ile yaşanmaya değer yine de. Güzel bir hece şiiri kutlarım Ahmet bey içtenlikle...👍
Yaratana kavuşmak, ölmekteki tek gaye harikaydi sair tebriklerimle👍👍