Hikaye Biter

Ateist bir besmele dökülür
Gecenin dudaklarından

Ölümcül bir yaradır varlık
Tanısız bir hastalık
Gelir
Sağ yanından vurur

Aşk
Suskunluğa teşne bir resimdir duasız
Renkleri kayıp gözler
Maviyi unutur
Rüzgarsız bir öğle vakti
Düşer iki damla avuçlarına
Yıldızsız

Açılan kapıdan
Çıkıp gider kelimeler
Şiir şiir yarılır gecenin karanlığı
Karanfil kokusuna düşman coğrafyalarda
Kan rengi türküler dillenir
Ayakları yara içinde
Döner yalnızlığına
Saatler

Sonra
Tanrısız bir şafak söker
Yusuf ölmeyecektir belki
Ama
Züleyha gider
Yağmurlar gelir
Hikaye biter