Hikayemiz

Birkaç satır anlatır belki,
Yorulmadan, sıkılmadan ve sabırlı,
Kaç yıla mahkum oldu bakışlar,
Birçok zaman mahkumunu da eskittik,
ve...
Sararmış takvim yapraklarını sıraladık ardımıza...

Belki bir gün,
Olur ya,
Tek nefeste okunacak kadar kısa,
Ama anlatmakla bitmeyecek kadar uzun olacak hikayemiz...

Oysa,
Geleceği dokumuştuk yüreğimizin tezgahlarında,
Her ilmekte ayrı bir aşk,
Başkalaşmış bir hasret vardı,
Tanıdık desenler şimdi yabancı,
Renkler uyumsuz, tonlamalar farklı,
Diyeceğim o ki, ne aşkımız, ne sevgimiz...

Başkadır bizim hikayemiz...

İnsan yaşlandıkça sağırlaşıyor,
Duymuyor istemediği hiçbir şeyi...
O yüzdendir ruhumun vurdum duymazlığı,
Zaten,
Çoktan doldurmuş oluyorsun valizi,
Yerimiz yok ve fermuarı değiştirmek gerekir,
Yollara çıksan da olur, çıkmasan da,
Kestirmişiz ya geçmiş zamanda biletimizi,
Ve sen,
Hala anlatıyorsan birilerine hikayemizi,
Susmam gereken zamana ulaştım demektir...