Hikayemizin Rivayeti Anlaşıldı

Apansız bir gecenin koynunda,
Sadece yalnızlığa ortak gözlerimizle
Üstünde gece ayazının yeleği,
Ve ellerimi ellerini getiren nedenler...

Biz sensiz de ağlardık gün yüzlüm
Dudaklarımız en soğuk sularda çatlar,
Sıcağın en derin izlerini taşırız tenimizde...

Bugün bir kahve molası tadım var,
Cam kenarı tozlarda hala silinmeyen adın
Ve buğulanan şişenin içinde birkaç damla gözyaşı...

Fındık kabuğu parçalanmasıydı içimdeki sensizlik
Sesi diğer odadan duyulmasa da içimdeki çığlıkların
Bir köşede hala yüzümün yansıdığı bir ayna
Ve diğer köşede yokluğun...

Sensiz,sessizdi her şey,
Bir imtihandı gözlerini benden kaçırışın...