Hırçıkçı Mahallesi

Bak ar gizliyor perdeleri
Bu kaçıncı illet dedikçe
Söz gizliyor maskeleri
Elim bir yalnızlığın
Son falsoları
Yüzüm tanınmaz
Gözlerim hep o saatte
On ikiye vuruyor adımlar
Demem o ki ölsem mi
Ayırır mı beni bu hayat
Adam dediklerim
Dil döktüklerim
Beraber çorba tarifi yaptığımız
O beyefendi adamlar şuh kadınlar
Tarifi mümkündür münzevi varlıklar
Annemin doygunluğu
Babamın vurdum duymaz hali
Yırtık halı püskülü çocukluğum
Geçiyor çalı süpürgesi gençlik
Her dökülen çöp saçdan bir tel
Gidişlerim acı yüklü trenler
Vagonları annem kokan poğaçalar
Alnımda yazılı adam olmaz biletleri
Ben adam oldum anne
Hangi yalnızlığın demindeysen gör artık
Bu hırçıkçı mahallesinde...
Çokça anneli, hayat kokan şiire en içten tebriklerimle...Anneler topluyor evler gibi zihinleri de sanırım yaşımız kaç olursa olsun.