His

Sustuklarimi konuşuyorum.
Biliyorum duyuyorsun.
Göz kirpiyorsun sessizce,
Biliyorum yüreğime akiyorsun...
Sevmek ne değişik bir algı
Ruhunu vererek , hergun öldürerek benliğini sevdin mi?
Sevdin biliyorum.
Sönmüş bir yanardağ içinde aşkın.
Güneşi doguruyorsun uykusuz gecelerinde.
Kaderine isyan etmiyorsun, kin tutmuyorsun artık. Sevmeyi öğreniyorsun.
Acılarını seviyor ve özlüyorsun.
Aklına gelen anlamsız bakışları, sımsıcak bir gülümsemeyi özlüyorsun.
Ben mi?
Ben gökkuşağının altından geçmeye aldanan çocuklar gibiyim. İçimde öyle bir telaş var ki; gökyüzünden kaybolmadan var gücümle koşuyorum...
Sustuklarimi konusuyorum duydun mu?
Duy ama cevap verme.
Susmalarından anlıyorum...
"Ben gökkuşağının altından geçmeye aldanan çocuklar gibiyim." bu dizenin sıcaklığı tüm şiire yansımış, çok hoş. Kutlarım kaleminizi, sevgiyle.
Bunun devamı mutlaka gelmeli...
Belki de sevmek adına girdiğimiz o uzun soluklu yarışlar en sonunda bizi sevginin tam ortasında pişiriyor. Güzeldi kutlarım. Nicelerine...