Hisce

Hasretinin kapıları açıldı gene, akın akın geliyor üstüme.
Akıp gidiyor yine benden öylece bir şeyler..
Belki zaman, belki de zamansızlık..
Akreple yelkovanı takip etmekte kar etmiyor artık..
Can yakmaya başladı bu hasret, bu lanet olası ayrılık.
Hasret yakıyor bizi.. Bak bunda bile biziz çünkü çok büyük bir iziz..
Biz ile kesilseydi bileğim, belki de kan kaybından bile ölmezdim,
Şimdi ise yar, kaybından ötürü güçsüz düştüm.. Ölüyorum.
Ölüyorum.. Yavaş yavaş, sessiz sessiz, ve de sensiz..
Gökte ki yıldızlar nasıl intihar etmek için bir bir,
Yer yüzünün gözlerine bırakırsa öylece kendini,
Bende bir intihar şekli olarak artık şu bedenimi,
Hasretinin kollarına bıraksam bana da iyi gelir mi?