Hisler Ve Sis
Ellerinde sis vardı,
Kızaran kanlı gecelerde,
Yüzünde yitmişliğin acısı,
Sessizdi...
Hüzün vücudu delip geçmişti,
Yine anlayışsız rüzgârlar sarmıştı,
Sarıydı etraf...
Ve sisli...
Öz'ünü sevda vurmuştu,
Belleğini ikircikler,
Derun'ununu kim bile...
Çaresizce...
Ahmaklık herkese baki,
Bir zaman gelince,
Sürünmeden nicesine,
Öğrenilmiyor ki...
Seni, beni, bizi,
Nice insan kullarını,
Vuruyor acı...
Sancılı...
Dokunaklı mısralara,
Sessiz ama derin sevilere,
Saklıyor kendini,
İnce ince...
Susamak imgelere,
Tel tel dökülen hecelere,
Hapsolmak karanlığa,
Yegâne...
Sırlara ermek,
Usul usul gezinmek,
Kelimelerden şifa edinmek,
Ne çare...
Saf sularda yunmak yıkanmak,
Sıcaklarda aşka kırılmak,
Gerçeklerle yoğrulmak,
Şüphesiz...
Anlamlı ve güze,yüreğinniz dert görmesin,Var olun gönlünüze,Yüreğine, emeğine sağlık.Selam ve saygımla.
güzel bir şiirdı..tebrıkler ebru hanım..