Hisset
Bu aralar
Nefes alışlarımda
Bir gariplik var sanki?
Hani yüzerken
Ayağına kramp girer
Paniklersin ya korkuyla
Ve o panikle
Batıp çıkarsın ya
Dipten yüzeye doğru
Hah işte
Öyle bir hissiyat
Çöreklendi içime birden bire!
Ve kalbim sanki
İki yüz kilometre hızla giden
Bir arabanın aniden frene basması gibi
Sağ şeritten
Sol şerite savrularak
Takla atarken defalarca
Bariyerlere çarparak duran
Dağılan ailenin her ferdi gibi
Yerinden çıkarcasına atıyor hızla!
Bu da bir şey mi
Bazen boynumdan
Kalçama doğru uzanan
Ve tüm
Vücudumu kaplayan
O sinsi o hain o merhametsiz
Ailemden dostlarımdan
Bucak bucak uzaklaştırıp
Yer yer sinirden ağlatan
Kendi içim de bile
Sürgünlere yollayan
Ve yaşama sevincimi elimden alan
O narsist
O bencil o hilekar ağrılar
Bedenimden soyutlayıp mezara koyuyor beni...
14.5.2022
Adnan Bilgiç
Not: Bu şiir de
Milyon da bir görülen Pnh hastalığının
Okuyanda olsun bu hastalığı yaşayanda olsun
Ardında bıraktığı duygu erozyonunu empati yaparak
Naçizane siz şiir severlere aktarmaya çalıştım kendimce.
Dilerim hissettirebilmişimdir yaşadıklarını.
Ayrıca sizlerden
Önemli ricam olacak.
Bir kök hücre bağışçısı olarak
Doğum günü hediyesi verir gibi
Yeni "bir yaşam" armağan edin onlara lütfen.
Şimdiden teşekkürler
Hissettim...
Yine hassasiyet
Yine vicdan
Yine duyarlılık
Yine farkındalık
Ve yine insaniyet...
Var olasın dostum.
Yazmak ve yaymak lazım böyle insani şiirleri... Kocaman yüreğine selam olsun. Esen kalasın...