His/siz

Karlar yağar memleketimin dağlarına,
Sevdiğim, gül yüzlüm, üşümedin mi?
Kıran vurmuş,dolu vurmuş memleketimin bağlarına,
Ah! Be sevdiğim,
Sen bu işin sonunu düşünmeden mi?

Varsın ölsün mü sevdalarımız,
Yeniden depreşsin mi yaralarımız,
Ne dersin sevdiğim,
Gömülere mi girsin hayallerimiz,
Sen bu işin sonunu düşünmedin mi?

Yüreklere inat sevdalarımız,
Bilenlere kahır sevdalarımız,
Her yandan kanayan yaralarımız,
Canımın içi,
Sen bu işin sonunu düşünmedin mi?

Sözümüz sözden içre,
Sevdamız yüceden yüce,
Kahrolası şu bizim avamlığımız,
Can özüm,
Sen bu işin sonunu düşünmeden mi?

Avam olduk aptal değiliz,
Gül olduk ,diken değiliz,
Kör olduk ağma değiliz,
Yaratılanı sevdik yaratandan ötürü,
Ah be bir tanem,
Saf değiliz..

Koca koca dağlarda izimiz,
Ve Arş-ı Ala'da sözümüz,
Boyun bükerek yürüyüşümüz,
Ah be sevdiğim,
Ne sandın,
Yüreksiz değiliz.

"Bir ah çeksem karşı dağlar yıkılır"
Der ermişlerimiz,
Bak can özüm,
Dertsiz değiliz.

Bu yollar bize yabancı değildir,
Düşe kalka gideriz bu yollarda,
Kan revan olsa da dizlerimiz,
Bir tanem,
Ümit/siz değiliz

Hey!
Bazen ağlar yüreğimiz,
Ve bazen de Zebanilerle dertleşiriz,
Cehennem kurulur yeryüzüne,,
Eyvallah etmeden gideriz,
Sevgilim,sevgilim,
Kin/dar değiliz.

Hançer yarası vardır yüreğimizde,
Her gelen bir çentik açtı içimize,
Yenilgilerin açısı beynimizde,
Lakin,
Yenilmiş değiliz.

Bu dünya devingen bir han,
Dönme dolaptır döner durur,
Ne olur canım,
Sen dönme,
İçim burkulur.

Dönekliğin kitabını okudum dün gece,
Hayalım ve nutkum yedi kendi kendini,
Ben olsam senin yerinde,
Olduğum yerde dururum.

Arz-ı endam etmek istemiyorum,
Her söz çakılır yürekli insanın yüreğine,
Dün dündür,bugün bu gün,
Yapma,etme,
İzi kalır geçmişinin,
Onurlu insanın yüreğinde.

Memleket sevdası değişmez ki ,
Onur,haysiyet, şeref..
Ve daha niceleri,
Ben şimdi ölü müyüm,
Son söz sende.

Kemiklerimiz kırılırken yedi yerinden,
Bütün dünyanın acısı akarken yüreğimize,
Koltuklarınız elinizde,
Rahat mı rahat,
Ah Bir tanem ah,
İkimiz aynı değiliz.

Biz ki serdengeçtiyiz,
Biz ki yürekliyiz,
Ve biz ki sonsuza kadar umutsuz değiliz,
Bir gün olur,
Bakidir sözümüz.

Bütün dağlar sözümüzü duysun,
Bütün yollar ahlarımızla inlesin,
Zaman kendini isterse yesin,
Bir tanem,
Sen bilirsin. .
.
Ölü topraklara yazılacak adımız,
Şöyle evrene bir bakıp geçti desinler,
Olmuyor canım, olmuyor,
His/siz.