Hissizliğin Kör Kuyuları

çoban aldatan
çatlar dudaklarda kaval
ninnidir hissiz şarkılar sürüye
aldanan kurdun gururudur ulurken
ve bir türlü bilenmeyen pençeleri körelmiş

ahmak ıslatan
aşk yağmura sarıyor bedenleri
toprak kokusunda iniyor kasıklara
çamurlara beleniyor gece sefaları sönerken
nefesler ısıtıyor titreyen sevda kuşlarını tünerken

gamlı baykuş
meraktan gözleri büyüyor kuyularda
anlamsız çirkin ve sakil ötüşler
hissiz kalacak alenen öpüşler
ve kendini vuracak yankısında ihanet

gönül gözü
açılan bir kapıdır gerçeğe
yürekten başlar sevgi manevi aşk tamamlar
kalp gözü sarar en kinli mabetleri derinden
iz bırakır gönül gözü kazınır kuyulara yerinden

03.09.2009

nefsi ağır basmasa insanın gönül gözü yeter kör kuyularda insan-ı kamile ermeye
gerçek ibadet insanın kendi kurdunu bulmasıyla kabul olacaktır asıl olan budur...